27 maart 2022, dag 7

Psalm 89 vers 3

De hemel looft, o HEER, Uw wond'ren dag en nacht;

Uw waarheid wordt op aard' de glorie toegebracht,

Daar Uw geheiligd volk van Uwe trouw mag zingen;

Want wie is U gelijk bij al de hemelingen?

En, welke vorsten ooit het aard'rijk moog' bevatten,

Wie hunner is, o HEER, met U gelijk te schatten?

Tekst van de dag:

En nu blijven geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.

1 Korinthe 13:13 

Zondag rustdag, dat betekende voor ons paniek om 3.00 uur snachts want het vuur van een van de kookpitten stond nog laag en de theepot die daarop stond was aan het droogkoken. Uit de kooktent kwamen uit alle gaten en kieren wolken rook en in de tent, kan je je voorstellen, was het natuurlijk nog veel erger. Gelukkig trok het weg nadat we de tent helemaal open gooiden, en gelukkig was er geen brand uitgebroken, wat wel makkelijk had kunnen gebeuren. Terwijl de helft hiermee bezig was, was de andere helft rustig aan het slapen. Nadat er gecheckt was of nu wel alles uit stond en er niks meer brandde ging de rest ook weer naar bed. Rond half 7 s'ochtends stonden we weer op, en de eerste mensen werden om 7 uur alweer geholpen. Het is natuurlijk zondag vandaag dus proberen we daar ook wat mee te doen. Een aantal van ons gingen naar een lokaal methodisten kerkje. Het was erg indrukwekkend. We kwamen daar aan en werden ontzettend hartelijk ontvangen. Het was een piepklein kerkje met misschien maar 6 leden. De preek ging over gehoorzaamheid en verschillende Bijbelse namen werden aangehaald die gehoorzaam aan God waren geweest. Het ging ook over David. De dominee zei, je zou toch denken dat er in plaats van David een grote koning gekozen zou worden, een man die groot en sterk was ongeveer zoals onze Hollandse broeder (William). Wij konden dit volgen via onze vertaalapp. En moesten eigenlijk wel een beetje lachen. Ook de dominee moest lachen om zijn eigen vergelijking. Maar daarna werd hij weer serieus en zei hij, maar God zag niet aan wat voor ogen was maar Hij ziet het hart aan. De preek en de liederen die we zongen raakten ons. Na de preek werden wij naar voren geroepen. We vertelden wat we deden en hebben de gemeente daarna nog toegezongen met psalm 123 vers 1. Na de preek kregen we van iedereen een hand. De dominee vroeg of we volgende week zondag weer naar de kerk kwamen maar we gaan deze week natuurlijk naar huis dus dat kon niet. We hebben misschien wel beloofd dat we deze zomer terugkomen (sorry thuisfront🤷🏼‍♀️😬). Toen we terugkwamen van deze dienst had Hans een appje gekregen van een Oekraïener aan wie we onze Oekraïense bijbels hadden meegegeven (we hebben een aantal bijbels en wat kinderbijbels gesponsord gekregen vanuit Nederland) dat de bijbels waren aangekomen in een kerkje waar 100 vluchtelingen zaten. Ze waren er erg blij mee! 

De rest van de dag verliep rustig. Miroslav kwam langs en werd aan het werk gezet in de tent (zie filmpje). En er kwamen ook niet veel nieuwe mensen aan. Deze zondag was op zijn manier toch een soort rustdag voor ons. We kregen vandaag ook voor het eerst de tijd om te zitten en met een groepje ons avondeten te eten. Daar waren we dankbaar voor. 

20.00 uur stopten we die avond met bakken en om 21.00uur waren we leeg en was alles schoongemaakt. Er werd een kampvuur aangelegd maar rond 22.00 uur vertrokken de eersten toch al naar bed. Maandag hopen we onze laatste bakdag te hebben zodat we dinsdag alles schoon kunnen maken. Zodat we dinsdagavond al richting huis kunnen rijden.

​​​​​​Van de schrijver: het valt me pittig om de blog bij te houden, s'ochtends ben ik vooral bezig met de blog en het vraagt best wel wat tijd. Gelukkig bevalt de blog super goed bij jullie dus dat geeft me toch de moed om ermee door te gaan. Nog een paar dagen, dan zijn we weer thuis! 

Tot morgen en zoals Miroslav zou zeggen: Героям слава (spreekt uit als heroyam slava) het betekent glorie aan de helden.